اسم بچه | اسم دختر نام پسر اسم بچه | اسم دختر نام پسر .

اسم بچه | اسم دختر نام پسر

اسم هاي زيباي دخترانه و پسرانه كردي

اسم هاي كردي

اسم هاي دخترانه كردي

دختر

 

-> حرف آ :

آنيما (بي نياز – بخش ناهشيار يا خودِ درونيِ راستينِ هر فرد)
آروا (نام فرشته اي در آيين زرتشت)
آوين (عشق، ريشه اوستايي آن به معني نگريستن وخوب بررسي كردن)

-> حرف ب :

باژيلان
به‌يان (بامداد/سپيده دم/كاريوه )
به‌فرين (برفي)
به‌ناز (نازدار)
بيريوان
بيخال (نام ابشاري دركردستان عراق )
بادا (بادا)
باژيلان(محل وزش باد)
بارين (بارين: باريدن)
بازيان (بازيان)
بازين (بازين)
باژيلان (باژيلان، عشيره‌اي از كُردها)
بانوورام (بانورام)
بانە (بانه: فلات، نام شهري در استان كردستان)
باوان (باوان)
باوێژان (باوِژان)
بانيا (بانيا – بناكننده, سازنده, بنيان‌گذار, موسس)
برژانگ (مژه)
بريا (بِريا: كاش)
بۆژانە (بُژانه: گلي خوشرنگ)
بۆنە (بُنه: مناسبت)
بووژان (بوژان: احيا)
بەدەو (بَدَو: زيبا)
بەرافين (بَرافين)
بەرامە (بَرامه: بوي خوش)
بەدڵ (بَردل: محبوب)
بەربانگ (بَربانگ: افطار)
بەرسنا (بَسنا: )
بەرسين (بَرسين: )
بەركەن (بَركن)
بەرما (بَرما)
بەروار (بَروار: نام كوهستاني در كردستان)
به‎ژن (اندام)
بەژنا (بَژنا)
بەژين (بَژين)
بەسيلە (بَسيله)
بەفران (بفران: برفان)
بەفرين (بَفرين: برفي)
بەناز (بَناز: نازنين)
بەنەدەن (بَندَن: كوه)
به‎نه‎وان (اساس)
بەوران (بَوران)
بەھيا (بَهيا)
بەيان (بَيان: بامداد)
بيارە (بياره)
بي وينه (بدون نظير)
بێري (بِري: شيردوش)
بێريڤان (بِريوان: شيردوش)
بێژا (بِژا)
بێژان (بِژان)
بێژين (بِژين)
بيسان (بستان)
بێستان (بِستان: بوستان)
بێشەنگ (بِشَنگ)
بيگرد
برفين (برفي)

->حرف پ :

په‎خشان
په‌ريخان
پرشنگ (پرتو)
پاراو (پاراو)
پاكان (پاكان: نيكان)
پاكانە (پاكانه: تبرئه، مبري)
پاكاو (پاكاو)
پاكينە (پاكينه)
پرووشە (پُروشه: دانه‌هاي ريز برف)
پڕژين (پُرژين)
پڕناز (پُرناز)
پژال (پژال: جوانهٔ نازك)
پەرژين (پَرژين: پرچين)
پەرگوڵ (پَرگُل)
پەروە (پَروه)
پەرەنگ (پَرَنگ)
پەژنا (پَژنا)
پەسار (پَسار: نسار)
پەسنۆ (پَسنو)
پەسيرە (پَسيره)
پەلەك (پَلَك)
پەلشين (پَلْشين)
پێتۆ (پيتو)
پيفۆك (پيفُك)
پێلوو (پِلو: پلك)
پرسياتيس

-> حرف ت:

تافگه (آبشار)
تانيا (تالار – تهنيا – دختر تنها)
ته‌لار
تارا (=ستاره، اصل اين واژه بابلي است كه به زبان هندي و زبان فارسي راه يافته)
ته‎نيا (تنيا: تنها)
تريفه‌ (نور مهتاب )
ترووسكه
ترلال (زيبا،نوعي اسب)
توار (نوعي ريسمان و كردي به معناي پرنده)،نام محلي در دوسيور كشور فرانسه )
تووشيار (اشعه ي خورشيد)
تيام
تيبا (آهو ، عشوه خوبان)
تيروژ (پرتو خورشيد)

-> حرف ج :

جوان (زيبا / خوشگل)
جيهان
چاوجوان (زيبا چشم)
چاورەش (سيە چشم)
چكاوك (نام پرندەاي)
چنور (نام گلي خوشبو)
چرو (غنچە)
چيمەن (سبزه و طبيعت)
چوپي (نوعي رقص كردي)

->حرف چ:

چاوان (چشم ها)
چاوجوان (زيباچشم)
چاوره‌ش (سيه‌چشم)
چنور (نام گلي خوشبو)
چرو (غنچه‌)
چنور (گياهي خوشبو)
چيمن (سبزه‌ و طبيعت) چيمه‌ن
چوپي (نوعي رقص كردي )

-> حرف خ :

خەزال (غزال)
خەزيم
خوزگه (آرزو، حسرت)
خوناو (باران آهسته و دلپذير)

-> حرف د :

ديلان (نوعي رقص كردي )
ديانا (نام شهري در كردستان عراق/ نام خداي مصريان)
دايان (مادر،جمع مادران،دايه)
دلژين (باصفا زندگي كردن)
زانا (دانا)
ديلان (نوعي رقص كردي)
دلنيا (دلگرم و مطمئن، قابل اطمينان)
دلووان (مهربان)
دلوين (رباينده دل، عشق)
ديانا (نام شهري درعراق، نام الهه رومي)
ديمَن (چشم انداز)

-> حرف ر :

رازان
رادين (راه دين)
راشين (راه سبز)
روناك (روشنا، روشن، نوراني)
ريژنه‌ (باران تند در هنگام آفتاب)
رازاوه (آراسته،تروتميز)
راژانه (نام گياهي داروي)
روجا (آفتاب،در پارسي ميانه مورد استفاده قرار ميگرفت)
روجيار (جمع آفتاب)
روژآوا (غروب، غرب)
روژا (روزها)
رژان (چشمان درشت و شهلا)
روژان (روزها)
روژانو (روز نو)
روژبين (راهنما و هدايت كننده روز)
روژدا (مادر زندگي)
روژه (الماس)
روژيار (ميانجي روز و روشنايي، آفتاب، خورشيد)
روژيا (يكي از روزها)
روژيتا (مانند روز و روشني)
روژينا (چشم انداز روشنايي،روژين)
روژ (خورشيد) Roj
روژين (زيبارو، مانند روز، خوروَش)
روناك (روشنا)
ريژنه (باران تند در هنگام آفتاب)
روناهي (تابناك)
رونياس (روناس)
ريژين (هوش)
ريبوار
روژينه
رويسا (چشمه آب روشن)

-> حرف ز :

زارا (پسنديده)
زريان (بادجنوب)(بهمن)
زوزان
زيرين

-> حرف ژ :

ژوان
ژيانا (زندگي،حيات)
ژين (زندگي)
ژينا (زندگي)
ژيلا
ژينو (زنده، زندگي تازه،زندگي دهنده)
ژيار (تمدن)
ژيوان (زي بان/باني زندگي)
ژينوس
ژه نيار
ژاله
ژيله
ژين
ژاكاو (پژمرده)

-> حرف س :

سابات (جزء اول آن «سا» به معناي آسايش و جزء دوم آن «بات» نمودار ساختمان، آبادي و عمارت است)
سازان
سه‌ما (رقص، سماع)
سكالا
سروشت (طبيعت)
سروه‌ (نسيم)
ستران (ترانه،آواز)
سوزان
سوكار (نام كوهستاني در كردستان)
ساريژ (درمان شدن)
سمانه
سايدا (سايه مادر)
سروه
ساديا
سوژين
سازان
سەيران
سكالا
سروشت (طبيعت)
سروه (نسيم)
ستران
سنور (مرز)
سوزان
سوكار (نام كوهستاني در كردستان)
سوما (روشنايي)
سبر
سدري
سولاف (آبشار كوچك)
سولان (نام گلي)
سولين (غنچه گل)
سويند (سوگند، تلفظ souven، قسم، استواري بر پيوند، استواري بر گفتن و راست گفتن)
سه رگول (سرگول، تلفظ sargol، نوبر، گلچين)
سه يران

-> حرف ش :

شاجوان (شايه‌ستا شه‌نۆ شلخا)
شاگول (شازه مان شه ڤاهه نگ شن)
شتاو / شه تاو (رودخانه ي جاري پر آب، آبشار)
شنو (اشنويه)
شنه‌ (نسيم آرام و دلپذير بهاري)
شه‌پول (موج، آبخيز)
شه‌مام
شاين (شاهدانه)
شنيان (وزيدن نسيم،آرزو كردن،خنده نوزاد)
شونا (نوعي گياه،اثر)
شلير (۱. سوسن ۲. لاله)
شوخان (=شوخ و شنگ)
شنو (اشنويه)
شنه (نسيم آرام و دلپذير بهاري)
شەپول (موج دريا، آبخيز)
شه م
شەمام
شەرمين
شه نگه (زيبا)
شەوبو
شوشه (پاك)
شيلان (گل نسترن)
شيما (در كردي به معناي دخترانه، داراي ريشه عربي)

-> حرف ف :

فرميسك (اشك)
فينك (خنك و دلچسب)

-> حرف ق :

ڤيان (=عشق)

-> حرف ك :

كه‌ژال (آهو، گونه‌اي از واژه خه‌زال/غزال )
كويستان (كوهستان )
كوردستان(كردستان )
كرديا(دختر كرد)
كازيوه (سپيدي صبح تا آنجا كه همه افق را فراگيرد)
كيژان (جمع دختران)
كالێ (=دختر چشم آبي با گيسوان طلايي)
كاني (=چشمه)
كەژال (=آهو، گونەاي از واژه خەزال=غزال، اصل اين واژه عربي است.)
كويستان (=كوهستان)
كوردستان (=كردستان)
كه ژان
كياناز
كه ويار
كاژين
كارين
كارل
كارن
كژين(جامه ابريشمي)

->حرف گ :

گلاريس (زلف تابيده، موي بافته شده به زيبايي و آراستگي)
گيوا (جذاب و گيرا)
گلاره (چشم، حبه ي انگور)
گەلاويژ (ستاره شباهنگ، نوعي ستاره كه درشبهاي تابستان نمايان ميشود)
گولاله (لالە، گل)
گزنگ (پرتو خورشيد)
گشين (روشني)
گونا(تاوان)

->حرف ل:

لارا (ناز ، ظريف ، گل گندم)
لاوين (نوازشگر ، درخت بيد مجنون ، منطقه اي در كردستان)
لوتوس

->حرف م :

ماهورا
مه‌هاباد (مهاباد/ شهر بسيار زيبا در كردستان ايران)
مژان (مژگان،مژه)
ميديا (مديا، سرزمين ماد كه محل تولد زرتشت است، نام همسر آخرين پادشاه ماد)
مزگين (مژده)
مهرايين

-> حرف ن :

نارين (منسوب به نار، تر و تازه، شكوفه ي انار)
ناسكي (زريف)
نشميل (خرامان)
نه‌خشين (آراسته‌ / داراي نقش و نگار)
نياز (دعا / احتياج)
نيان ( لطيف / دلپذير)
نينا (اينها)
نازار (دوست داشتني)
نالين
ناسكول
نساره
نَشميل (زيبا و دلكش، خوشگل، خوش اندام، دلربا)
نه شمين
نەرمين (دلپذير، مهربان)
نيشتمان (ميهن، ديار)

-> حرف و :

وارش (بارش)
وينه (تصوير، عكس، منظره)
وه نه وشه (نوعي گل)
ويان (عشق)

-> حرف ه :

هالان (ويژيگي دختر به لخاظ زيبايي،سروصدا)
هانا (اميد،بينايي،خواهش)
هانه (تحريك كردن، اينك)
هايا (هوشيار،زيرك و باهوش)
هاوژين
هورين (صداي جريان شديد آب)
هيدي (آرام،صبور)
هيديكا (به آهستگي)
هاوناز
هاوين (تابستان)
هەلاله (لاله)
هوزان (ﺑﺴﯿﺎر داﻧﺎ ، ﺷﺎﻋﺮ ﻗﺼﯿﺪهﺳﺮا)
هوزانا
هونيا
هورا ( دركردي غوغا و در اوستايي به معنايي نوشيدني مست كننده يادشده است.)
هيلين (آشيانه)
هناس (نفس)
هه‎تاو (همچون خورشيد)
هه نيسك
هه وار
هيژا (محترم، بزرگوار)
هيما (نشانه)
هينا (دانا)
هيرو (گل ختمي)

-> حرف ئ :

ئاسكي (از واژه‌ “ئاسك” به‌ معني آهو )
ئالان (سرخ، نام منطقه اي بسيار مهم در كردستان ايران سردشت)
ئالا (بيرق، پرچم/لوا)
ئاڵێ (دختر مو بور )
ئادان (آدان: زمين حاصلخيز)
ئادار (آدار)
ئاردا (آردا: نام فرشته‌‌اي در آيين زردشت)
ئارژەن (آرژَن)
ئاريمان (آريمان)
ئارينا (آرينا: نژاد آريايي)
ئاشتي (آشتي، صلح)
ئاگرين (آگرين: آتشين)
ئالووس (آلوس)
ئالين (آلين)
ئاڤان (آوان: نام كوهستاني در كردستان)
ئاڤزەن (آوزَن)
ئاڤبين (آوبين)
ئاڤشين (آوشين)
ئاڤين (آوين)
ئارگۆن (آرگُن: به رنگ آتش)
ئاژار (آژار: محصول زمين)
ئاژنا (آژنا)
ئاژوان (آژوان)
ئاژين (آژين: زِبر)
ئاساره (آساره: ستاره)
ئاسكۆڵ (آسكُل: بچه آهو)
ئاسمين (آسْمين: ياسمين)
ئاشناو (آشْناو)
ئالشك (آلِشك: شب‌بو)
ئاليا (آليا: غنچهٔ گل)
ئاڵا (آلا: پرچم)
ئاماژه (آماژه: اشاره)
ئامێز (آمِز: آغوش)
ئاوان (آباداني)
ئاورين (آتشين)
ئاوين (زيبا، عشق)
ئايرين (آيرين: آتشين)
ئەتوون (اَتون)
ئەدگار (اَدگار)
ئەردەلان (اَردلان: نام ولايتي در كردستان)
ئەردەم (اَردَم)
ئەرمين (اَرمين)
ئەرنەواز (اَرنَواز)
ئەزموون (اَزمون: امتحان)
ئەژين (اَژين)
ئەسرين (اَسرين: اشكين)
ئەستي (اَستي)
ئەلەگەز (اَلَگَز)
ئەنوا (اَنوا: پناه)
ئەورين (اَوْرين)
ئەوين، ئەڤين (اَوين: عشق)
ئينانا (اينانا: الههٔ عشق)
ئێليان (اِليان)
ئايرين
ئاتوسا
ئاتساتژا

اسم هاي پسرانه كردي

cute-bunny-baby-kid

–> حرف آ :

اروان
آران (ئاران – قشلاق)
آريوان: آتشه وان (آري: به معني آتشه، وان: نام شهري در تركيه)
آمانج (هدف، مقصد)
آميار
آوات
افران
اورامان
اردلان
آرتين (حرارت آتش،گرماي آتش)
آرژين (آتش زندگي،گرماي زندگي)
آسو (افق)
آرشين (دوست داشتني)
آكار (خلق و خو، اخلاق)
آكام (سرانجام،نتيجه كار)
آنيموس (بي نياز – بخش ناهشيار يا خودِ درونيِ راستينِ هر فرد)
آوات (اميد و آرزو)

–> حرف ب :

بريار (عهد و پيمان)
باگرو ( تندباد)
باهوز ( گردباد)
بەلين ( پيمان)
بەهيز ( نيرومند)
بەرزان ( بلندپايه)
بەرهەم ( ثمرە)
بەتين ( آتشين)
بهنوش (گوارا، بهترين نوش دارو)
بليسه ( شعله، اخگر)
بليمەت ( دلاور)
بروسك ( جرقه)
بروا ( ايمان)
بريار ( تصميم)
بوران ( بوران)

–> حرف پ :

پارسيا (اهالي پارس)
پەژار (افسردەدل)
پەشيو (هراسان و افسردەدل «همريشه با پژمان»)
پشتيوان (پشتيبان)
پشكو (شكوفە)
پيشەنگ

–> حرف ج:

جوانرو (زيبا رو)
جوتيكار

–> حرف چ:

چيا (كوهستان بلند)

–> حرف خ :

خوشناو (نامدار،نيك نام)

–> حرف د :

داژيار (روزي ،قدرت)
داوين (دامنه كوه)
دالاهو (برگرفته از كوهي در كرمانشاه)
دانيار (بخشندە)
دارا
دەرسيم (برگرفته از منطقه درسيم در تركيه)
ديار (ديار، پيدا)
دياري
دياكو (بنيانگذار ايران و اولين پادشاه مادها كه شهر هگمتانه (همدان) را بنا نهاد و آنرا پايتخت ايران كرد- مشهور است كه در عدالت بسيار دقيق بود)
ديلمان (برگرفته از سرزميني كه مابين گيلان و مازندران قرار دارد)
ديمەن (چشم‌انداز)

–> حرف ر :

راژور (جايي بالا،حاكم)
راميار (اهل سياست، سياستمدار)
راويژ (تدبير)
روژيار (آفتاب،زمانه)
روژمان (انديشه نوراني،مانند روز)
روژهات (روزها)
راژان
راويژ (تدبير)
روژند (نور خورشيد)
رامان (در شگفت )
ريبوار (رهگذر)
ريوان (رهگذر)
ريباز (راه و شيوه)
ريناس (رهشناس)
ريبين (رهشناس، دورنگر، راهبين، دورانديش، آينده نگر)
ريبين (دورنگر، راهبين)
ريكەوت (كردي)
ريزان (وارد، ماهر)
رزگار (رستگار، آزاد)
روژان
روژهلات (شرق)
روهات

–> حرف ز :

زاگروس (زاگرس اصل اين واژه يوناني است.)
زال (حكمران، چيره)
زانا (دانا)
زانكو (دانشگاه)
زانيار (دانشور، دانا، دانشمد)
زمناكو (نام كوهستاني در كردستان)
زيلان (كردي)
زوران (تلاش، كشتي)
زوراب (كردي)
زريان (نام يك نوع باد، تندر، طوفان)
زيبار
زەردەشت

–> حرف ژ :

ژاكان (پژمرده ، اسم نيست مصدر فعل است)
ژيار (زندگي شهرنشيني)
ژيكان (قطره ي باران)
ژيوار (زندگي)
ژاوەرو (ژاورود)
ژوان (گفتگوي عاشقانە)
ژير (هوشمند، همريشه با واژه «زيرك»)
ژيلوان (كوهنورد)
ژيلەمو (اخگر)
ژيوار (تمدن)
ژيوان (نگهبان زندگي)
ژيهات (كاردان، ماهر، شايسته، لايق)

–> حرف س :

ساكو (كوه بدون گياه،ساده و بي آلايش)
سامران (نامي محلي، بلند و سر فراز)
سايمان (مانند سايه)
سوران (نام يكي از منطقه هاي وسيع كردستان همچنين با اضافه شدن+ي=سوراني ؛نام يكي از لهجه هاي معروف در كردي)
سيپان (بلندي مانع باد، نام دوكوه در كردستان)
سارو
ساكار (پاك و ساده)
سامال
سانيار (حامي و پشتيبان ، نام يكي از قبايل كرد)
سه يوان(كوهي در ايلام)
سامرەند
سەردار (سردار)
سەنگاو
سەركەوت (پيروز)
سەركو
سيامه ند
سيروان (نام رودي در منطقه هورامان تخت – كردستان)
سوران (نام نوعي لهجه ي مادري كردي سوراني – كرد سوران)
سردشت (به مكاني رويايي گفته ميشود همانند بهشت سرسبز،نام شهري كردنشين در آذربايجان غربي)
سَيوان (هاله، اطراف ماه، سايبان، چادر)
سيروان

–> حرف ش :

شاليار (همدم شاه )
شاهو
شيروان
شمِال
شيركو
شورش
شيوان
شوان
شڤان

–> حرف ك :

كاردوخ (نامي براي قوم كرد)
كاروان
كاويار (مراد،آرزو)
كژوان (كوهنورد)

–> حرف ل :

لاهور (يكتا)

–> حرف م :

ماردين (نام منطقه اي كرد نشين در تركيه)
ماژان (بزرگان، همچنين مكاني در شهرستان بيرجند)

–> حرف ن :

نيهاد (نهاد،هدف و مسيري)

–> حرف و :

وانيار (باسواد)
وارو (رهگذر)
وفران (در زبان كوردي ايلامي به معناي برف)

–> حرف ه :

هامون
هكار
هژار (بينوا، فقير، تنگ دست)
هژيان (ارزنده، شايان ارزش)
هاوري ( همراه)
هاوراز (همراز)
هەلمەت (هجوم ناگهاني، دگرگون‌شده واژه عربي حَمله)
هەژار (ندار و فقير)
هەلكەوت (فراز-رونده، چيره)
هەلگورد
هەلو (آله، عقاب)
هەردي
هەورام (برگرفته از اوراماني، نام مردمي از سرزمين ديلمان كه به غرب ايران مهاجرت نمودەاند)
هەوراز ( فراز و نشيب)
هيژا ( گرامي، محترم)
هيرش (يورش)
هورام (زيبا رو، خوش رام ، خنده رو ، ﻣﺮدﻡ ﻣﻨﻄﻖهاوراﻣﺎﻥ ، ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻃﻠﻮﻉ آﻓﺘﺎﺏ)
هوزان (آوازەخوان)
هومەر
هيدي (آرام،ساكت)
هەندرين ( نام كوهستاني در كردستان)
هوگر ( علاقەمند)
هيرش (يورش، هجوم و حمله)
هيژا (گرامي، محترم)
هيوا (اميد)
هيمن (آرام ، صبور ، متين، نجيب)

حرف ئ :

ئابا
ئاراز (آراز: اَرَس)
ئاسو (افق)
ئاسوس
ئاكار
ئاكام (عاقبت، سرانجام)
ئاكو (قلهٔ كوه)
ئاگرين (آتشين، نام يك كوهستان)
ئالان بلند، با حرمت، سخن دلنشين (نام كوهستاني در كردستان)
ئاوات (اميد)
ئارتين ( شعله و گرماي آتش)
ئارمين ( منسوب به آرام-پسر كيقباد)
ئازا ( دلاور، همريشه با آزاد)
ئەگيد ( دلاور، اصل اين واژه تركي است)
ئەلەند ( تيغ آفتاب، نخستين پرتو بامدادي خورشيد)
ئەردەلان ( اردلان)
ئەردەوان ( اردوان)
ئەژدەر ( اژدر)
ئەويندار ( عاشق)
ئاهورا


برچسب: ، اسم هاي دخترانه كردي همراه با معني، اسم هاي كردي پسرانه همراه با معني، اسم كردي به ترتيب حروف الفبا، زيباترين اسم دختر به زبان كردي، شيك ترين اسم پسرانه كردي،
امتیاز:
 
بازدید:
+ نوشته شده: ۲۳ مرداد ۱۳۹۶ساعت: ۰۸:۰۶:۱۱ توسط:faezeh موضوع:

{COMMENTS}
ارسال نظر
نام :
ایمیل :
سایت :
آواتار :
پیام :
خصوصی :
کد امنیتی :